Oferta

Zabiegi chirurgiczne

CTG – to przeszczep podnabłonkowej tkanki miękkiej (Connective Tissue Graft) powiększający grubość i szerokość dziąsła. W znieczuleniu miejscowym odwarstwiamy dziąsło, czyli przygotowujemy miejsce biorcze, a następnie pobieramy przeszczep z podniebienia. W kolejnym etapie wszywamy go w przygotowane wcześniej miejsce biorcze i przykrywamy płatem dziąsłowym. O zabiegach przeszczepów dziąsła CTG i FGG można przeczytać w tym artykule.

FGG – to przeszczep dziąsła pełnej grubości (Free Gingival Graft), zawierający tkankę łączną oraz odporny mechanicznie nabłonek rogowaciejący. Przeszczep pobierany jest z błony śluzowej podniebienia twardego i jest stosowany w sytuacjach, gdy wokół zęba dotkniętego recesją (obniżeniem brzegu dziąsła z odsłonięciem powierzchni korzenia) brakuje strefy dziąsła rogowaciejącego, niezbędnego w wytworzeniu prawidłowego przyczepu dziąsła do zęba oraz zapewniającego właściwą odporność tkanek przyzębia na urazy mechanicznie, występujące np. podczas żucia pokarmów czy szczotkowania zębów.  Jest również stosowany również podczas leczenia implantologicznego, kiedy w miejscu planowanego implantu brakuje właściwiej ilości dziąsła zrogowaciałego, zapewniającego szczelny kontakt między dziąsłem i implantem. Dzięki temu uzyskuje się bardziej estetyczny i trwały efekt  leczenia.
O zabiegach CTG i FGG można przeczytać w tym artykule.

Ekstrakcja zęba lub korzenia – ekstrakcja zęba jest zabiegiem chirurgicznym, wykonywanym w znieczuleniu miejscowym/ogólnym, który polega na usunięciu zęba z zębodołu, przy pomocy specjalnych narzędzi stomatologicznych. Po usunięciu zęba, zębodół jest oczyszczany i zaopatrywany opatrunkiem chirurgicznym, a następnie w zależności od potrzeb zaszywany. Zabieg ekstrakcji jest wykonywany w momencie, gdy nie ma możliwości zastosowania innych metod zachowania zęba.

Resekcja – resekcja wierzchołka korzenia zęba, jest to zabieg chirurgiczny, który polega na usunięciu 1/3 wierzchołka korzenia zęba wraz z przyległymi, zapalnie zmienionymi tkankami. Wykonuje się go głownie w przypadku gdy leczenie kanałowe nie spowoduje całkowitego wyleczenia zmiany śródkostnej. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Chirurg nacina błonę śluzową w pobliżu korzenia, a następnie wycina niewielkie okienko kostne, przez które za pomocą wiertła usuwa uszkodzony wierzchołek korzenia oraz zmianę zapalną wokół niego. W kolejnym etapie uzupełnia ubytek kostny biomateriałem kościozastępczym i zaszywa tkanki. Zabieg ten jest leczeniem objawowym, który w większości wypadków ratuje ząb przed usunięciem.

Radektomia – zabieg, który polega na usunięciu jednego z korzeni zęba wielokorzeniowego. Celem zabiegu jest pozostawienie zdrowego fragmentu zęba. Zabieg ten odbywa się bez naruszenia korony zęba. Przed wykonaniem radektomii konieczne jest upewnienie się czy pozostałe korzenie są zdrowe i w przyszłości nie spowodują stanu zapalnego i dalszych komplikacji. Zabieg radektomii należy rozważyć, gdy jednego z korzeni nie da się wyleczyć, a pozostawienie zęba jest niezbędne ze względów protetycznych. Jest to czasami ostatnia deska ratunku dla zęba, który wydaje się nie do uratowania. Zastosowanie nowoczesnych metod oraz znieczulenia miejscowego sprawia, że pacjent odczuwa mniejszy dyskomfort podczas zabiegu radektomii. Po przeprowadzeniu zabiegu radektomii pozostała część zęba poddaje się odbudowie. Najczęściej stosuje się wkłady koronowo-korzeniowe, które wzmacniają zachowane tkanki korony i chronią go przed złamaniem.

GBR – sterowana regeneracja kości (Guided Bone Regeneration). Wykonuje się w przypadku, gdy ilość i jakość kości pacjenta nie pozwala na implantację lub gdy zanik kości doprowadza do rozchwiania zębów. Zabieg polega na umieszczeniu cząsteczek biomateriału w miejscu brakującej kości. Następnie materiał ten przykrywany jest membraną, zapewniającą utrzymanie materiału na miejscu i prawidłową odbudowę kości.

Kość 3d – wykonujemy zdjęcie CBCT żuchwy lub szczęki, w którym brakuje tkanki kostnej. Na podstawie tego zdjęcia bank tkanek przygotowuje indywidualny blok kostny. W znieczuleniu miejscowym odwarstwiamy dziąsło i przymocowujemy blok kostny tytanowymi śrubami do kości pacjenta, przykrywamy błoną kolagenową lub CGF (odwirowane osocze z krwi pacjenta) i zszywamy tkanki miękkie. Dwa tygodnie po zabiegu ściągamy szwy, a około 6 tygodni po zabiegu wyjmujemy śruby mocujące. Kontrolne zdjęcie CBCT wykonywane jest po 6-12 miesiącach.
Więcej o zabiegu wszczepienia kości 3D można przeczytać w tym artykule.

Implantacja – jest to zabieg wszczepienia implantu zębowego, który wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Polega on na wprowadzeniu tytanowego lub cyrkonowego implantu w łoże kostne w szczęce lub żuchwie, przygotowane za pomocą specjalnych narzędzi. Implanty są jedno lub dwu – częściowe i mogą goić się w sposób otwarty lub zamknięty. Mogą być obciążone natychmiastowo lub w sposób odroczony zależnie od uzyskanej stabilizacji pierwotnej implantu i otaczających warunków kostnych. Najczęściej po odczekaniu 3 do 6 miesięcy (gojenie odroczone), w zależności od umiejscowienia implantu, implant odsłania się i wykonuje na nim pracę protetyczną. Więcej o implantacjach można przeczytać w tym artykule.

Podnoszenie dna zatoki szczękowej (sinus lift) – zabieg wykonuje się celem odbudowy kości wyrostka zębodołowego od strony zatoki szczękowej, tak by było możliwe jednoczasowe lub odroczone wprowadzenie implantów. Są dwie podstawowe metody podniesienia zatoki szczękowej:

• metoda zamknięta (z dojścia od szczytu wyrostka) – polega na podniesieniu dna zatoki szczękowej poprzez wypreparowane łoże implantu a następnie jednoczasowe wprowadzenie wszczepu. Wskazaniem do tej metody jest konieczność niewielkiej odbudowy kości w zakresie max 3-5 mm. Podczas zabiegu wykorzystuje się specjalne narzędzia, np. osteotomy. Miejsce po podniesieniu błony śluzowej zatoki wypełnia się biomateriałami lub fibryną bogatopłytkową w uzyskaną z odwirowanej krwi pacjenta (a-PRF, CGF).
• metoda otwarta (z dojścia bocznego) – umożliwia zdecydowanie większą odbudowę kostną (zwiększenie wysokości wyrostka o 5-10 mm). Stosowana jest w przypadkach znacznego rozprężenia dna zatoki szczękowej. Niekiedy możliwe jest jednoczasowe wprowadzenie implantów, gdy wysokość kości własnej jest co najmniej 3mm. Błonę śluzową zatoki podnosi się poprzez okno dostępu na ścianie policzkowej, a następnie powstałą przestrzeń wypełnia się biomateriałem lub kością autogenną i pokrywa specjalną membraną. Okres gojenia trwa 6-9 miesięcy.

Obie metody wykonywane są w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.

Kortykotomia – jest to chirurgiczne wspomaganie leczenia ortodontycznego. Zabieg kortykotomii polega na wykonaniu kilku nacięć w zewnętrznej warstwie zbitej kości w okolicy zębów poddawanych leczeniu ortodontycznemu. Ma na celu zwiększenie tempa metabolizmu kości, dzięki czemu kość intensywniej się przebudowuje, a przesunięcia zębów w jej obrębie, przy pomocy aparatu ortodontycznego, uzyskuje się szybciej. Zabieg jest bezbolesny, a celem zapewnienia minimalnej inwazyjności i szybkiego gojenia wykonywany jest przy pomocy urządzenia do piezochirurgii. Dzięki temu jest to bezpieczna metoda pozwalająca na znaczne skrócenie czasu leczenia ortodontycznego.

Procesowanie zęba – zabieg polega na zmieleniu usuniętego i oczyszczonego wcześniej zęba u danego pacjenta. Następnie powstały granulat poddawany jest dezynfekcji i buforowaniu. W kolejnym kroku uzupełniamy granulatem braki kostne. Komórki macierzyste zawarte w zmielonym zębie gwarantują nam lepsze rezultaty regeneracji kości w stosunku do innych materiałów kościozastępczych.